Tá am na Nollag anseo, agus leis, ceol an tséasúir. Nílim anseo inniu chun labhairt faoi ghnéithe ciníocha cuid den cheol sin nó faoi na droch-amhráin. Ina áit sin, ba mhaith liom labhairt faoina bhfuil iontach faoi cheol saoire: B’fhéidir gurb é sin an t-aon áit inár bhfoclóir cultúrtha roinnte ina ndéanaimid ceiliúradh ar cheol clasaiceach agus ársa.
Ní smaoinímid go minic ar an áit as a dtagann na carúil is mó a bhfuil tóir orthu, nó fiú an carúl atá ann cuid mhaith den am, agus is mór an náire é sin, toisc go bhfuil stair an cheoil chomh gleoite.
Tá ceol na Nollag ag dul i méid i gcónaí agus ag teacht chun cinn, ach b’fhéidir gurb iad na clasaicigh cuid de na hamhráin is sine - ó thaobh cathain a cumadh iad - a bhfuil aithne chroíúil ag mórchuid na ndaoine orthu. Cé go bhfuil lucht féachana ag ceol clasaiceach agus ceoldrámaíocht, ní príomhshrutha iad, ach tá bunús le saothair mar Deck the Halls i gceol an-sean, agus… ní bhfaigheann mórchuid na ndaoine nochtadh dó sin sa chuid eile den bhliain .
Tóg Deic na Hallaí , mar shampla: Athscríobhadh é den chéad uair i 1862, ach amhrán Breatnaise traidisiúnta a bhí i bhfad níos sine. Agus na giotaí fa la la la sin? Is é sin an rud a chloiseann tú ar fud madrigals traidisiúnta - is é sin, ceol gutha ilpháirteach ón 16ú agus 17ú haois. Bhí siad an-álainn agus an-dána go minic - bhí na fa la las coibhéiseach cluastuisceana de bharraí cinsireachta ar na giotaí is dána! Chuamar go dtí an scioból, fa la la la - má tá a fhios agat a bhfuil i gceist agam.
Anois, ní amhrán sexy é Deck the Halls, ach is spraoi an tidbit sin a bheith ar eolas agat. Tá a lán carúl ann a bhfuil stair shaibhir chasta acu. Fiú amháin tá brí ar leith leis an bhfocal carúl: Tá sé díorthaithe ón gcarúl olf Francach, rud a chiallaíonn damhsa ciorcail, agus cineál sonrach amhrán a bhí ann ó na meánaoiseanna déanacha. Sa deireadh tháinig sé ar chineál ar bith d’fhéile na féile.
Tháinig fás carúl i dtraidisiún na Nollag i ndáiríre ón gcoimhlint idir Caitlicigh agus Protastúnaigh, agus an t-aistriú Protastúnach chun traidisiún na heaglaise a dhéanamh níos inrochtana. Scríobhadh amhráin Nollag isteach agus aistríodh go Béarla iad mar chuid den iarracht seo, agus bhí go leor carúil an-áitiúil, agus sin an fáth go bhfuil amhráin mar an Sussex Carol , Carol Loch Garman (ceann de na rudaí is fearr liom), agus An Carol Coventry .
Tá canón ceoil na Nollag ag leathnú i gcónaí, rud a chiallaíonn go gcloisimid amhráin ón oiread sin ré agus tíortha éagsúla agus muid ag éisteacht le carúil, ní hamháin sean-amhráin Bhéarla. Is as an Úcráin do Carol of the Bells, a scríobhadh i 1904 ach atá bunaithe ar chantaireacht i bhfad níos sine, agus tagann Silent Night ón Ostair i 1812. Faigheann cumadóirí soghonta clasaiceacha roinnt airde faoi Nollaig freisin. Hark! Is é Mendelssohn an Herald Angels Sing, agus is é Holst an In Mid Bleak Midwinter.
Tá fiú na carúil Nollag is uafásaí agus is coitianta, Jingle Bells, níos sine ná mar a cheapfá. Tá sé ar cheann den bheagán ranníocaíochtaí Meiriceánacha amháin leis an séasúr, roimh an 20ú haois. Scríofa i 1857 mar A One Horse Open Sleigh, ní raibh baint níos lú aige leis an Nollaig agus níos mó le déanamh leis an gheimhreadh i gcoitinne, ach mar sin féin tháinig sé chun bheith ina amhrán den séasúr.
Níl an ceol traidisiúnta agus clasaiceach go deas; is draíocht é. Ní féidir linn cuairt a thabhairt ar Renaissance England, ach is féidir linn na hamhráin chéanna a chloisteáil agus a chanadh leo sa séasúr céanna, agus luíonn sé sin le séasúr a bhaineann leis an traidisiún agus a nascann lenár gcomh-dhaoine. Mar sin, an chéad uair eile a sheinneann tú faoi dheic na hallaí le cuileann cuileann (ní cloigíní, daoine - boughs) cuimhnigh go bhfuil tú ag tapú le rud éigin i bhfad níos sine ná mar a cheapfá.
(íomhá: CBS)
Ag iarraidh tuilleadh scéalta mar seo? Bí i do shíntiúsóir agus tabhair tacaíocht don suíomh!
- Tá beartas dian tráchtaireachta ag an Mary Sue a thoirmisceann, ach nach bhfuil teoranta dóibh, maslaí pearsanta i dtreo éinne , fuathchaint, agus trolláil.—
