Mo Shaol mar Zucchini nó Mo Shaol Zucchini Scannán taibhseach stad-ghluaisne atá tuillte go hiomlán dá ainmniúchán Oscar. Tá an scannán amuigh sna Stáit Aontaithe 24 Feabhra, agus molaim go cinnte é do lucht féachana de gach aois.
In agallamh ríomhphoist, d’inis an stiúrthóir Claude Barras dom faoin obair iontach a rinne an scríbhneoir scáileáin Céline Sciamma (stiúrthóir Girlhood ) rinne sé ar an scannán, a chur chuige maidir leis an mbunleabhar a oiriúnú, agus an fhreagracht as scannán do leanaí a dhéanamh. Dílleachtaí na Zucchini léirítear iad le croí, réalachas agus macántacht ar bhealach is dóigh liom nach bhfeicimid go leor go minic. Má bhaineann tú taitneamh as an scannán, tugann Barras roinnt scannán dúinn freisin a mbíonn tionchar acu ar a stíl, a bhraistint amhairc, agus go leor eile, agus táim go léir ag cur go hiomlán le mo liosta faire.
spóirt léirithe eagrán feistis snámha 2018
TMS (Charline): Tugann líníochtaí Zucchini (agus Camille’s go pointe níos lú) léargas dúinn ar a intinn ar bhealach suimiúil. Cén chuma a bhí ar an bpróiseas smaoinimh agus cruthaithe taobh thiar de na líníochtaí sin?
Claude Barras: Tháinig líníochtaí Zucchini chun cinn mar fhreagairt ar an rogha an t-úrscéal a chur in oiriúint do scannán agus gutha a sheachaint a oiread agus is féidir. Tá an t-úrscéal scríofa sa chéad phearsa. Istigh ann, déanann Zucchini cur síos ar na cásanna an-deacra a bhíonn aige féin agus ag a chairde le naiveté, gile agus greann. Is í an teanga aisteach seo a thugann úrnuacht don úrscéal agus is aistriúchán scannáin an teanga seo na líníochtaí.
Siúlann Zucchini siar ó na drámaí a bhfuil sé ina gcónaí iontu agus éalaíonn uaidh trí tharraingt. Maidir leis na líníochtaí féin, rinneadh iad i gcomhar le Olesya Shchukina, stiúrthóir óg le stíl an-ghar do líníochtaí leanaí. Thabharfainn téama nó frása di agus thiocfadh sí ar ais le dosaen líníochtaí do leanaí. Ní raibh le déanamh agam ach na cinn is mó a thaitin liom a roghnú.
ETC: Cad iad na dúshláin a bhain leis an mbunleabhar a oiriúnú agus conas a thug tú aghaidh orthu?
Barraí: Níor dhúirt mé leat ach faoi dhúshlán tosaigh, ach bhí go leor eile ann. Is féidir liom an líon suntasach carachtair agus áiteanna san úrscéal a lua, chomh maith lena ghné eipeasóideach. Is crónán é an t-úrscéal, carnadh cásanna, cuimhní cinn. B’éigean líne ionsaithe a roghnú d’fhonn stua láidir drámatúil a athchruthú timpeall ar thriantán cairdeas Zucchini / Camille / Simon agus deireadh a chur le roinnt carachtair agus cásanna iontacha d’fhonn teacht ar scáileán soiléir, ceann a thugann gach carachtar do gach carachtar a n-áit agus an t-am a bheith ann.
Bhí sé seo riachtanach freisin toisc, le buiséad 8M, ní raibh an só againn níos mó puipéad a thógáil. Cúlghairm eile a bhí ann ná go raibh an leabhar beartaithe do dhaoine fásta agus go raibh eilimintí follasacha nó foréigneacha ann nár mhór a chlaochlú d’fhonn an dráma a choinneáil gan iontas a chur ar na páistí. Rinne Céline Sciamma obair iontach ar gach leibhéal.
ETC: An féidir leat insint dom faoi mar a bhí sé ag bogadh ó shorts go dtí an príomhscannán seo?
Barraí: Bhí sé réidh. Tá stiúideo beag againn i Lausanne áit a ndéanaimid gearrscannáin a tháirgeadh agus a stiúradh laistigh de chomhchoiteann Hélium Films. Is leis an gcomhchoiteann seo a bhí mé in ann forbairt Mo Shaol mar Zucchini agus gearrscannáin á dtáirgeadh ag stiúrthóirí eile ag an am céanna. Chabhraigh an taithí léiriúcháin seo go mór liom a choinneáil Mo Shaol mar Zucchini laistigh de bhuiséad a bhí an-teoranta an cineál teicníc seo.
I gcomparáid le mo ghearrscannáin, d’oibrigh mé go crua chun lucht féachana leathan a bhaint amach mar theastaigh uaim a tharchur Mo Shaol mar Zucchini Teachtaireacht na hoscailteachta agus an lamháltais don oiread agus is féidir. Maidir leis an gcriú, d’oibrigh an chuid is mó de chinn na n-aonad liom ar feadh deich mbliana ar ár ngearrscannáin agus bhí a lán comhchuibhiú ealaíonta agus teicniúil i bhfeidhm fiú sular thosaigh muid ar ár gcéad phríomhscannán.
ETC: An raibh aon tionchar suntasach ag Mo Shaol mar Zucchini , sa stíl scéalaíochta nó sa stíl amhairc?
Barraí: Mar pháiste, d’fhás mé suas le sraith teilifíse stad-ghluaisne na Fraince, An enchanted Merry-go-round [The Magic Carousel] le Serge Danot. Go luath, fuair mé amach Jiří Trnka’s freisin An lámh i gclár gearrscannán a léiríodh ar an teilifís tráthnóna Dé Domhnaigh. Chuaigh siad seo go mór i bhfeidhm orm agus tuigim go dtagann an fhoirm shimplí i ndearadh na puipéad agus sa scannán ó na heispéiris luatha scannáin seo.
Tagann mo bhlas do melodrama ó shraith eile a chonaic mé mar pháiste: Heidi le Isao Takahata agus Hayao Miyazaki. Tá meas mór agam freisin ar ghearrscannáin an duo Catherine Buffat agus Jean-Luc Gréco, go háirithe An Mála Caillte , ach freisin Madame Tutli-Putli le Maciek Szczerbowski agus Chris Lavis, as Na Siúracha Pearce le Luis Cook, de Neamhchalantach le Cécile Milazzo, de Abair Rud le do thoil le David O’Reilly, agus le Nick Park’s freisin Compord an Chréatúir .
I bpríomhscannáin beoite, tá tionchar mór agam ar Paul Grimault’s An Rí agus an Mockingbird, Uaighe na dTine Dóiteáin le Isao Takahata, An Nightmare roimh an Nollaig le Henry Selick agus Tim Burton, Hayao Miyazaki’s Banphrionsa Mononoke , Wes Anderson’s Iontach an tUasal Fox, Peter Lord’s Rith Sicín agus The Wolf Children Ame agus Yuki le Mamoru Hosoda.
Tá stiúrthóirí scannáin ficsin ann freisin a bhfuil meas agam orthu, a spreagann go leor dom agus a léiríonn an blas sainráite atá agam do charachtair imeallacha: Freaks le Tod Browning, Na 400 Buille le François Truffaut, Fear an Eilifint le David Lynch, Sciatháin an Dúil le Wim Wenders, Fear Marbh le Jim Jarmusch, Dogville le Lars von Trier, damhán alla le David Cronenberg, Madraí Grá le Alejandro G. Iñárritu, Am an Mac Tíre le Michael Haneke, An ósta le Bong Joon-ho, Sean-Bhuachaill le Park Chan-wook, Leanaí na bhFear le Alfonso Cuarón, Leispiach le Céline Sciamma, Dhá Lá, Oíche Amháin ag na deartháireacha Dardenne agus na daoine iontacha le déanaí Mise, Daniel Blake le Ken Loach.
ETC: An bhfuil an nóiméad is fearr leat sa scannán, nó carachtar a bhfuil nasc agat leis go háirithe?
helena bonham carter codlata saor in aisce,
Barraí: Is maith liom Simon go mór, toisc go gcuireann sé a íogaireacht i bhfolach, tá sé discréideach, ach go domhain tá croí chomh mór aige go bhfuil sé in ann a sonas féin a íobairt ar son daoine eile. Ar an gcúis seo, is é an nóiméad is fearr liom, ó léamh an leabhair, an nóiméad a sháraíonn Simon an fhearg agus an mothú atá aige ar thréigean tar éis dó é sin a fhoghlaim
ETC: Cad a rinne stad-ghluaiseacht don scéal seo, dar leat, nach mbeadh meán eile (CGI, gníomh beo) in ann a bhaint amach?
Barraí: Cineál simplíochta b’fhéidir mar thoradh ar an teicníc agus an buiséad. Sílim go raibh tionchar ag an mbuiséad an-bheag (8M) ar na roghanna stiúrthóireachta an oiread leis an teicníc stadghluaiseachta. Maidir liom féin, níl an simpliú ag lagú, ach ag dul go dtí an rud riachtanach. Mo Shaol mar Zucchini Is scéal réalaíoch é agus roghnaigh mé an réalachas a chur sna guthanna, sa soilsiú agus sa léiriú caol, rudaí nach gcosnaíonn an iomarca.
Maidir leis na puipéid, rinne mé iarracht an dearadh a shimpliú a oiread agus is féidir d’fhonn mothúcháin a chur in iúl go simplí agus ag an am céanna an obair bheochana a éascú. Tá a n-aghaidh cosúil le straoiseoga, tá gné chomh simplí acu go n-ardóidh na mothúcháin go dtí an dromchla le gluaiseacht beagnach do-airithe an eyelid. Is cluiche an-spreagúil agus cruthaitheach é seo do na beochantóirí.
ETC: Bhí an radharc creidmheasa sin le Gaspard Schlatter an-taitneamhach. An raibh aon chuimhneacháin spraíúla eile taobh thiar de na radhairc a mbeifeá sásta a roinnt?
Barraí: Sin an t-aon cheann. Ach tá scéal an-ghreannmhar bainteach leis a mhíneoidh mé. Lámhachadh é ceithre bliana roimh an scannán, sa bhliain 2009, agus ní Gaspard Schlatter é, ach Paulin Jacquoud, atá mar ghuth Zucchini don réitigh seo. Ag an am, thug Robert Boner, an léiritheoir a bhí freagrach as forbairt, dúshlán dom a chruthú dó ábharthacht scannáin do leanaí a labhraíonn faoi mhí-úsáid ag baint úsáide as puipéid le cinn rófhorbartha. Ag tabhairt chompord don chréatúr agus réitigh Jean-Pierre Léaud do Na 400 Buille mar inspioráid dom, samhlaigh mé an réitigh seo de Zucchini.
Bhí Robert Boner cinnte ach d’éirigh sé as a phost in 2010 agus chuir sé an tóirse ar aghaidh chuig Rita Production a dhaingnigh, go tapa, leis an scannán píolótach seo an maoiniú le haghaidh comh-léiriú na hEilvéise-na Fraince. Thaifeadamar na guthanna ag deireadh 2013, ach d’fhás Paulin suas agus níor chomhfhreagraigh sé ar bhealach ar bith do ról Zucchini. Bhí brón air agus bhí an smaoineamh ag Marie-Eve Hildbrand (a rinne maoirseacht ar gach céim den obair ghutha, ó réitigh go heagarthóireacht agus lena n-áirítear na haisteoirí a stiúradh) go mbeadh air Simon a imirt agus mhol sé do Gaspard Schlatter go nglacfadh sé ról Zucchini . Bhí faoiseamh mór orainn go léir ó na chéad tástálacha.
ETC: Is dóigh liom nach ndéanann a lán scannán portráid ar leanaí go cruinn i gcónaí, agus iad á scríobh mar dhaoine fásta nó ró-aosaigh agus aontoiseacha. Ba bhreá liom gur phéinteáil Zucchini cuma iltoiseach ar óige páistí le cúlraí an-tragóideacha. Cén cur chuige a bhí agat maidir leis seo agus an bhfeiceann tú Zucchini mar scannán uathúil sa ghné sin?
Barraí: Níl, bhí scannáin mar Uaighe na dTine Dóiteáin le Isao Takahata nó, le déanaí, The Wolf Children Ame agus Yuki le Mamoru Hosoda. Is iomchuí do melodramas fulaingt na hóige a léiriú, ach is fíor nach seánra é seo atá an-fhaiseanta. An leabhar Dírbheathaisnéis Zucchini Is monologue sách greannmhar é a labhraíonn faoi rudaí brónacha trí solas a chur orthu. Is é sin freisin cad é an óige, oireann gáire agus brón dochreidte. Ach is ábhar beag é an scéal réalaíoch seo a thabhairt go cineamatagrafach.
Chabhraigh Morgan Navorro, cara a scríobhann leabhair do dhaoine óga agus a bhfuil tuiscint mhaith idirphlé aige orm ag pointe áirithe, ach is é Céline Sciamma a d’aimsigh sa deireadh conas greann agus brón a mheascadh le go leor tairisceana agus ionbhá. Is í an eochair, a deir sí, ná bainistíocht a dhéanamh ar smaoineamh mar leanbh agus gan a bheith ag smaoineamh ar an gcaoi a labhraíonn leanaí. Is é sin an rath iontach a bhí ar an scáileán, an mothúchán seo ar leanaí. Bímid ag gáire sna radhairc bhrónacha agus ag caoineadh na ndaoine sona.
ETC: Ar bhonn níos leithne, cén chaoi ar chóir do chruthaitheoirí aghaidh a thabhairt ar na hábhair an-dáiríre seo i scannán do leanaí?
Barraí: Nuair a léigh Céline an script scáileáin deiridh dom, thuig mé go raibh scéal an-álainn ar siúl agam idir mo lámha agus ag an nóiméad sin bhraith mé sceitimíní móra measctha le freagracht mhór. Is é sin a cheapaim a chaithfidh a threorú dúinn nuair a dhéanaimid scannán atá beartaithe do leanaí, beag beann ar a seánra, cineál freagrachta do na neacha sin arb é ár dtodhchaí iad agus a dtarchuireann muid ár luachanna dóibh.
Ag iarraidh tuilleadh scéalta mar seo? Bí i do shíntiúsóir agus tabhair tacaíocht don suíomh!
